De metrokaart van Milaan toont alle stations en lijnen van de metro van Milaan. Deze metrokaart van Milaan zal u toelaten om gemakkelijk uw routes te plannen in de metro van Milaan in Lombardije - Italië. De metrokaart van Milaan is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

Het metronetwerk van Milaan bestaat uit 3 lijnen, zoals u kunt zien op de metrokaart van Milaan, met verschillende nummers en kleuren, met een totale lengte van 83,3 km (51,8 mi) en een totaal van 94 stations, de meeste ondergronds. Het dagelijkse aantal reizigers bedraagt meer dan een miljoen. De eerste lijn, de rode, werd geopend in 1964, waarmee Milaan na Rome de tweede stad in Italië werd met een metrosysteem. De groene lijn opende 5 jaar later en de gele lijn in 1990. Twee nieuwe lijnen zijn in aanbouw en de opening ervan is gepland voor de Expo van 2015. Alle lijnen lopen ondergronds, behalve het noordelijke deel van Lijn 2, dat grotendeels over viaducten loopt, en de aftakking van Lijn 2 in Assago.

Er zijn 4 overstapstations van de Milanese metro, elk met 2 lijnen: Centrale (Lijn 2 en 3), tevens het hoofdstation van Milaan; Duomo (Lijn 1 en 3), beschouwd als het centrum van de stad; Loreto (Lijn 1 en 2); Cadorna (Lijn 1 en 2), eindpunt van de stad voor de voorsteden en de regionale spoorwegen in noordelijke richting. De lijnen lopen voor 80% van de totale lengte (75 stations) door de gemeente Milaan, zoals te zien is op de kaart van de metro van Milaan. Andere 11 gemeenten worden echter bediend: Assago, Bussero, Cassina de' Pecchi, Cernusco sul Naviglio, Cologno Monzese, Gessate, Gorgonzola, Pero, Rho, Sesto San Giovanni, Vimodrone. Het netwerk bestrijkt ongeveer 20% van de totale oppervlakte van Milaan. Het metronet is ook verbonden met de voorstadslijn, met 11 overstapstations.

De metro in Milaan begint om ongeveer 6 uur 's ochtends en eindigt om ongeveer 0:30 uur 's nachts, zoals aangegeven op de metrokaart van Milaan. Op zon- en feestdagen begint en eindigt de dienst meestal later, afhankelijk van de gelegenheid. Een nachtdienst tijdens het weekend wordt uitgevoerd door bussen, die dezelfde route volgen en stoppen bij dezelfde stations van de metro. De aankomst- en vertrektijden tijdens de spitsuren variëren van 2 minuten op lijn 1 (centrale gedeelte) tot 3 minuten op lijn 3. Op de zijlijnen (van de lijnen 1 en 2) is de aankomsttijd meestal het dubbele. Een stadskaartje voor een enkele reis kost € 1,50 en is geldig voor bussen, trams en voorstads- en metrolijnen binnen de gemeente Milaan (stedelijke tariefgrens). Er zijn ook andere tickets verkrijgbaar, waaronder een 24-uurs, 48-uurs en nachtticket.

De metrokaart van Milaan toont alle stations en lijnen van de metro van Milaan. Deze metrokaart van Milaan zal u toelaten om gemakkelijk uw routes te plannen in de metro van Milaan en Lombardije - Italië. De metrokaart van Milaan is te downloaden in PDF, printbaar en gratis.

De eerste projecten voor een metrolijn in Milaan werden opgesteld in 1914 en 1925, zoals te zien is op de metrokaart van Milaan, naar het voorbeeld van ondergrondse vervoersnetten in andere Europese landen zoals Londen en Parijs. In 1938 werd begonnen met de planning van de aanleg van een systeem van 7 lijnen, maar ook dit werd stopgezet na het begin van de Tweede Wereldoorlog en wegens gebrek aan middelen. Op 3 juli 1952 stemde het stadsbestuur in met een project voor een metrosysteem en op 6 oktober 1955 werd een nieuw bedrijf, Metropolitana Milanese, opgericht om de aanleg van de nieuwe infrastructuur te beheren.

Het Milanese metroproject werd gefinancierd met ₤ 500 miljoen van de gemeente en de rest uit een lening. De bouwplaats van de eerste lijn werd op 4 mei 1957 in de viale Monte Rosa geopend. De stations op de nieuwe lijn werden ontworpen door Franco Albini en Franca Helg architectuurstudio, terwijl Bob Noorda de beroemde signalisatie ontwierp. Voor dit project wonnen zowel Albini-Helg als Noorda de Compasso D'Oro prijs. Het eerste metronet van Milaan, van Lotto tot Sesto Marelli (21 stations), werd geopend op 1 november 1964, na 7 jaar van bouwwerkzaamheden, zoals te zien is op de kaart van de Milanese metro. Het traject was 12,5 km lang, en de gemiddelde afstand tussen de stations bedroeg 590 m. In datzelfde jaar, in april, werd begonnen met de aanleg van de tweede lijn. Het aantal passagiers op het net groeide gestaag tijdens de eerste jaren van de dienst, van 37.092.315 in 1965 tot 61.937.192 in 1969.

De groene lijn van Caiazzo naar Cascina Gobba (7 stations) werd vijf jaar later geopend. In de jaren 1960 en 1970 werd het netwerk van 2 metrolijnen voltooid, en beide lijnen hadden 2 verschillende uitlopers zoals vermeld op de metrokaart van Milaan. In 1978 waren de lijnen al respectievelijk 17,6 km en 23 km lang, met 28 en 22 stations. Het eerste deel van de derde metrolijn (geel), met 5 stations, werd geopend op 3 mei 1990 na bijna 9 jaar bouwwerkzaamheden. De lijn opende vlak voor het wereldkampioenschap voetbal. De overige 9 stations van Lijn 3 werden in 1991 in zuidoostelijke richting geopend, en in 2004 in noordwestelijke richting tot het station Maciachini. In maart 2005 openden het station van lijn 2 Abbiategrasso (zuidelijke tak van Famagosta) en het station van lijn 1 Rho Fiera. Het tussenstation van Pero opende in december 2005. Begin 2011 opende een noordelijke verlenging van Lijn 3 naar Comasina (4 stations) en een nieuwe zuidelijke tak van Lijn 2 naar Assago (2 stations).